Met interesse volg ik wat mijn collega columnisten / stukjesschrijvers dagelijks, wekelijks of maandelijks publiceren. Ik lees aandachtig, zuig de informatie in mij op, kijk naar hun manier van schrijven en probeer er waar mogelijk van te leren. Want het valt niet mee om iedere keer maar weer met een leuk stukje over Lingewaard op de proppen te komen.
Niet dat Lingewaard niet interessant is, integendeel, er gebeuren soms zoveel leuke, spectaculaire maar ook rare dingen dat ik er wel pagina’s vol beeldspraak en woordspelingen over kan vullen. Iedere schrijver heeft natuurlijk zijn of haar versie van de waarheid en een eigen visie op bepaalde gebeurtenissen en schrijft vanuit zijn of haar belevingswereld en gevoelens. Ik dus ook.
Zo heb ik net als de meeste mensen ook een mening over het hele zwartepietengebeuren. De pieten moeten opeens allemaal gekleurd zijn terwijl onze kleurrijke tradities intussen zwart worden gemaakt. Begrijp me niet verkeerd, ik heb niks tegen gekleurde pieten hoor, het gaat me vooral om de reden wáárom ze opeens gekleurd moeten zijn. De tegenstanders van Zwarte piet lijken namelijk totaal te zijn vergeten om wie deze hele traditie eigenlijk draait. Onze kinderen.
Kinderen die hand in hand over het schoolplein lopen met vriendjes van een andere komaf, kinderen met een andere huidskleur of een ander geloof. Zij zien geen zwart, blank, rood of wat dan ook. Zij zien gewoon hun vriendje of vriendinnetje en vinden hen leuk om wie ze zijn en wat ze doen, niet om hoe ze eruit zien.
Wellicht moeten de tegenstanders van zwarte Piet die in Gouda hun opwachting durfden te maken eens door de ogen van deze kinderen leren kijken naar onze tradities en onze Pieten en moeten ze leren te zien wie deze mensen zijn en wat ze doen. Een glimlach op de gezichten van miljoenen kinderen toveren. Met ze dansen, pepernoten uitdelen, cadeautjes brengen, en misschien moeten ze zich dan maar eens heel diep gaan schamen omdat ze de dag van de intocht niet kleurrijker maar juist nog zwarter hebben gemaakt met hun openlijke protesten!
Misschien draaf ik door maar ik kan persoonlijk enorm genieten van het feit dan mijn zoon met zijn donkere en blanke vriendjes Sinterklaasje speelt en er niet moeilijk wordt gedaan over een Sint met rode haren vergezeld door een donkere én een blanke Piet.
Ook vond ik het fijn om te zien dat de hulpjes uit Gendt er zoals elk jaar weer een fantastisch feest van maakten en nog gaan maken tijdens de intocht en de geplande feesten in de verschillende kernen van Lingewaard.
Sinterklaas was zijn schoenen kwijt, droeg rubberen laarzen en had zich in Doornenburg verschanst in een woonhuis omdat hij zich een beetje schaamde hiervoor…..niks erg vonden de kids. De Pieten arriveerden in Doornenburg per huifkar terwijl de Sint elders weer met een boot aankwam. Eerder vloog hij zelfs al in een luchtballon door het beeld. Oude én nieuwe tradities die overal goed werden ontvangen.
De hulpjes hadden ook dit jaar louter zwarte Pieten meegenomen en dat was prima. Het ging en gaat uiteindelijk om de essentie van dit alles. Een lach op de gezichtjes van de kinderen in Lingewaard toveren. En dat is, ondanks alles wat vorig weekend op t.v. te zien was, goed gelukt.
Sommigen mogen dan niet meer in zwarte Piet geloven, ik vind het gewoon fijn dat we in Lingewaard zo positief aan de Sinterklaastijd hebben kunnen beginnen.
Dus……laat de chocoladeletters maar komen. Voor mij het liefst een witte, En néé dat heeft NIKS met discriminatie te maken. Ik vind het gewoon lekker.
Zo! Hierbij is mijn 25ste column een feit en wil ik even van de gelegenheid gebruik maken om iedereen die mijn stukjes leest, mijn medeschrijvers van wie ik nog steeds tracht te leren, en allen die zorgen dat er in Lingewaard altijd wel weer dingen zijn om mijn licht over te laten schijnen, te bedanken.
Zonder jullie geen kleurrijke columns. Ga zo door 😉
Op naar nummer 26.
————————————————————————————————————————
Wilt u reageren? Dit kan via [email protected] of het reactieveld onderaan deze column.
———————————————————————————————————————–
Joyce Derksen is inwoner van Doornenburg die haar columns met een knipoog schrijft, „want een dag niet gelachen!”. Zij schrijft op persoonlijke titel over de actualiteit in Lingewaard, haar mening is niet perse die van Lingewaard Nieuws.
———————————————————————————————————————-
Ook op de hoogte blijven van ons laatste nieuws via Facebook? Klik hier en druk op de “Vind ik leuk” knop.
Liever via Twitter? Volg ons dan via @lingewaardnews.
Klik HIER wanneer u zich wilt aanmelden voor de nieuwsbrief.
