De afgelopen dagen konden we er met zijn allen niet omheen. De hitte! Het was en is voor velen het gespreksonderwerp van de dag. De één geniet van het feit dat het nu dan toch eindelijk zomer is geworden in Nederland terwijl de ander deze tijd rustig uitzit en wacht op koeler weer.
Tropenroosters worden ingesteld, dienstregelingen van treinen worden aangepast en het nationale hitteplan werd weer eens van de plank gehaald. Ophaalbruggen moeten worden natgehouden omdat het ijzer anders uitzet zodat het ophaalmechanisme niet meer werkt en ook moeten de start- en landingsbanen van Schiphol worden besproeid omdat ze anders gaan smelten en scheuren gaan vertonen. Kortom: het hele land lijkt in rep en roer door de hittegolf waarin we ons op dit moment bevinden.
Advies is om zoveel mogelijk te pogen de warmte buiten te houden, ruimtes op te zoeken met airco of de verkoeling op te zoeken bij het water.
Aan dat laatste gaven wij afgelopen woensdag dan ook graag gehoor en zo gebeurde het dat ik met een aantal moeders en onze kroost een strandje opzocht bij Fort Pannerden langs de Waal. Er stond een heerlijk windje zodat de warmte goed te houden was. De kids vermaakte zich in het water en met het zand en ook werden we verblijd met een bezoekje van de Rode Geuzen die blijkbaar ook de verkoeling van het water verkozen boven binnen blijven met ramen en deuren gesloten.
Zo beleefden we een heerlijk onbezorgd middagje dichtbij huis. Bij thuiskomst echter werden we direct met de neus op de feiten gedrukt. Wat voor ons een onbezorgde blije middag was, bleek voor anderen de hel op aarde te zijn geworden.
Een aantal strandjes verderop sloeg namelijk het noodlot toe toen een vader zijn zoon, die te water was geraakt, probeerde te redden uit de hevig stromende rivier. Het lukte hem om zijn zoon in veiligheid te brengen maar zelf kwam hij niet meer boven. Hulpdiensten werden ingeschakeld en de zoekactie begon. Duikers van de brandweer deden hun uiterste best maar de zoektocht bleef zonder resultaat.
Dit soort gebeurtenissen zorgen ervoor dat je zelfs op één van de heetste dagen van het jaar kippenvel over je hele lijft krijgt. Koud werd ik ervan. Dat zet je wel even aan het denken omdat ik rond diezelfde tijd met onze eigen kinderen een onbezorgde middag beleefde op een strand aan hetzelfde stromende meedogenloze water dat een redder in nood hoogstwaarschijnlijk het leven heeft gekost.
- Lees ook de column ‘Omwegen’
Helaas komen dergelijke gebeurtenissen veel te vaak voor. Hierbij denk ik niet alleen aan het voorval van afgelopen woensdag maar bijvoorbeeld ook aan de boerderijbrand na een blikseminslag gisteren in Bemmel en de dreigende en paniekerige situatie die vorige week werd veroorzaakt door een verwarde man in Doornenburg. Het zijn dingen die de gemoederen in onze gemeente bezighouden.
Gelukkig is onze gemeente gezegend met uitstekende hulpdiensten en met mensen die geheel belangeloos steeds weer komen opdraven om zich in te zetten voor de veiligheid van anderen. Mensen die soms letterlijk bovenop het vuur zitten en voor wie er niet alleen in de zomer maar het hele jaar door hittegolven zijn.
Ik heb het natuurlijk over onze vrijwillige brandweer. Zij zijn er uiteraard niet alleen voor brandbestrijding maar staan ook dag en nacht klaar om actief bij te dragen aan de veiligheid van onze directe omgeving en het verrichten van hulpverlenende taken. Daarom is het ook heel erg belangrijk dat er genoeg vrijwilligers zijn om al deze taken tot een goed einde te brengen. We hebben allemaal de oproep kunnen lezen dat er in Lingewaard wordt gezocht naar uitbreiding voor de verschillende brandweerposten in Lingewaard.
Bij deze maak ik van de gelegenheid gebruik om iedereen hier nog eens op te wijzen omdat deze mensen vaak letterlijk het verschil kunnen maken tussen leven en dood. Dus bent u of kent u iemand die er in geïnteresseerd is om opgeleid te worden tot manschap (ondanks de naam mag het uiteraard ook een VROUW zijn, graag zelfs) laat het dan weten. De opleidingen starten in September.
En nu ik mijn waardering hier heb uitgesproken voor onze Lingewaardse hulpdiensten en met name de vuurvreters kom ik vanzelf weer terug bij het begin van dit verhaal.
De Hitte.
Morgen kan de warmste dag ooit worden in ons kleine kikkerlandje. Al wie de verkoeling van het water op gaan zoeken: pas heel goed op want hoe mooi onze rivieren ook mogen lijken, ze kunnen ook woest en meedogenloos zijn. Dus blijf bij de kleine (hitte)golfjes die zich tussen de kribben bevinden, blus je warme lijf bij voorkeur af met een duik daar waar je nog vaste grond onder je voeten voelt en smeer je heel goed in. Want waar onze brandweer dus niet voor uitrukt is zonnebrand.
Ik wens iedereen een verfrissend weekend toe.
————————————————————————————————————————
Wilt u reageren? Dit kan via [email protected] of het reactieveld onderaan deze column.
———————————————————————————————————————–
Joyce Derksen is inwoner van Doornenburg die haar columns met een knipoog schrijft, “want een dag niet gelachen!”. Zij schrijft op persoonlijke titel over de actualiteit in Lingewaard, haar mening is niet perse die van Lingewaard Nieuws.
———————————————————————————————————————-
