Bij iedere wedstrijd in de tweedejaars E-pupillen of JO11 zijn er drie terugkerende vragen: Waar staat de tegenstander in het klassement; spelen ze eigenlijk wel op kunstgras en hoe groot zijn ze? Het antwoord op de laatste vraag was vanmorgen, héél groot.
Om halftwaalf begon de derby tussen het jongensteam van Jonge Kracht en de meisjes, of beter, meiden, van RKHVV. Langs de kant werd iedere duw of blokbeweging van de dames intens meegevoeld door de Jonge Kracht familieleden. Het wegzetten van de tegenstander bleek bijna onmogelijk wanneer deze minimaal twee keer jouw lichaamslengte heeft.
Op het veld werd met bloed, zweet en bijna tranen gewerkt aan een tactiek om de, in meerdere opzichten, fysiek opvallendere meiden de baas te blijven. Ondertussen werd langs de kant ijverig geappt om meer over de tegenstander te weten te komen. Naam, team en leeftijd graag!
De dappere jonge mannen op het veld deden, zoals van ze verwacht werd, gewoon hun ding. Ze hadden in het geheel geen oog voor de verleidelijk golvende paardenstaarten van RKHVV, want zij gingen onvermoeibaar voor de punten! De eerste helft eindigde met 1-2 in hun voordeel, en na de welverdiende rust en inspirerende woorden van de trainer werd deze derby afgesloten met een indrukwekkende 1- 5.
Na deze wedstrijd is er wel een vraag bijgekomen, hoelang blijft je zoon nog ongevoelig voor blonde paardenstaarten?
