Nog een kleine drie weken en dan zit het jaar er alweer op. Veel mensen hebben de Kerstboom al gezet en zijn druk met het versturen van Kerstwensen. Ook worden er al plannen gemaakt voor oud en nieuw en vallen de vuurwerkreclames binnenkort weer op de mat.
Vuurwerk. Daar heb ik nou echt hélemaal niks mee. Het zal wel komen door het geknal en de harde geluiden. Daar was ik vroeger ook al geen fan van. Als er een straaljager overkwam rende ik met mijn handen over mijn oren schreeuwend naar binnen en ook van ballonnen werd ik niet vrolijk omdat die nu eenmaal kunnen knallen. Ja dames en heren uw stukjesschrijfster was wat dat betreft een echte held op sokken.
Helaas heeft mijn dochter dit kleine mankementje van mij meegekregen. Ballonnen vermijdt ze angstvallig en bij het afsteken van vuurwerk is ze bang en blijft ze het liefst veilig binnen. Net als mama ook geen groot liefhebster van geknal.
In (politiek) Lingewaard kennen we zo ook onze knallers, mensen die met veel bombarie van alles roepen zonder dat ze daadwerkelijk weten waar het over gaat. Rotjes noem ik ze. Veel lawaai, zorgen voor een schrikeffect maar er valt weinig moois te zien, en achteraf blijf je met de rotzooi zitten.
Dan heb je natuurlijk ook nog de zogenaamde “gillende keukenmeiden” die moord en brand schreeuwen over van alles maar zelf niet met oplossingen lijken te kunnen komen.
Ook zijn er de voetzoekers, die constant de “tegenstander” proberen op te zoeken en uit de tent proberen te lokken. Soms lukt dat maar vaak ook niet en daardoor streven ze hun doel dus voorbij.
Gevaarlijk zijn zij die er, na het aansteken van het lontje, de brui aangeven. Van tevoren wordt er van alles beloofd maar vervolgens gebeurt er niks. Dit soort is zelfs na een tijdje nog gevaarlijk omdat ze soms alsnog kunnen afgaan terwijl je het niet meer verwacht, of omdat men ze opnieuw probeert aan te steken met alle rampzalige gevolgen van dien.
Het mooiste blijft natuurlijk het siervuurwerk. Stille wateren met diepe gronden. Mensen die wel degelijk kennis van zaken hebben zich niet met veel lawaai proberen te laten gelden maar zich rustig opladen om, eenmaal afgestoken, de hemel op te sieren met de mooiste kleuren en figuren.
Om even terug te komen op onze angst voor geknal.
Dit jaar is er tot grote vreugde van mij, mijn dochter en misschien wel velen met ons besloten dat er landelijk, dus ook in Lingewaard, op oudjaarsdag pas vanaf 18.00 uur vuurwerk mag worden afgestoken.
Ook politiek Lingewaard lijkt zich al goed aan deze regeling te hebben geconformeerd. Doorgaans start daar het vuurwerk ook pas na 18.00 uur, zij het op meerdere dagen per jaar, maar dat terzijde. Het knalt tijdens de vergaderingen regelmatig, en sommigen hebben een dusdanig kort lontje dat er gevaar voor ontploffing dreigt. De laatste tijd worden er steeds meer lontjes door voorzitter of burgemeester uitgetrapt nog voor het vuurwerk af kan gaan en soms is dat zonde omdat er best een sierlijk en kleurrijk resultaat uit voort had kunnen komen.
Ik geeft toe: dit is het soort vuurwerk dat ik vanaf een afstandje observeer en waar ik stiekem wel van kan genieten. Het soort vuurwerk ook waar ik veel inspiratie uit haal voor mijn stukjes.
Ik hoop dat we in Lingewaard in ieder geval met zijn allen wijs zullen omgaan met het afsteken van welk soort vuurwerk dan ook deze jaarwisseling en dat we allemaal weer ongeschonden uit de strijd zullen komen. Klaar voor een nieuw jaar waarin we ongetwijfeld weer zullen gaan…uh…… knallen. Vooral in de politiek ben ik bang. Als dat maar goed gaat. Ik hou mijn oren alvast dicht en mijn hart vast. U ook?
Ook op de hoogte blijven van ons laatste nieuws via Facebook? Klik hier en druk op de “Vind ik leuk” knop.
Liever via Twitter? Volg ons dan via @lingewaardnews.
Klik HIER wanneer u zich wilt aanmelden voor de nieuwsbrief.
