‘45 jaar roken is genoeg: ik ga nu echt stoppen’

Joop Echten (61), bewoner van het Arnhemse Stadseiland, is helemaal klaar met roken. Na twee eerdere mislukte stoppogingen gaat het deze keer lukken, daarvan is hij overtuigd. “Met de hulp die we in het Stoptoberhuis krijgen moet het goed komen. In mijn hoofd ben ik al gestopt.”

“Natuurlijk weet ik dat roken slecht voor me is. Ik denk dat iedereen dat wel weet. Ik werk bovendien in de zorg, dus daar past roken ook niet echt bij. Maar het is een verslaving waar moeilijk van af te komen is, zeker als je zo lang rookt als ik.”

Joop Echten begon al op zijn vijftiende met roken, toen hij op de middelbare school zat. “Net als zoveel anderen; om stoer te doen. Iedereen deed dat, roken was toen nog heel gewoon. Onze leraren rookten in de klas en bij mijn ouders thuis – die zelf niet rookten – stond altijd een kist met sigaren en sigaretten klaar voor de visite. Roken hoorde toen bij het leven.”

Ooit stopte hij twee jaar lang. “Maar helaas ben ik toen toch weer begonnen. Ik weet niet eens meer waarom, maar als je er eenmaal weer een opsteekt is het gebeurd. Ik heb altijd gezegd: als ik tien euro moet gaan betalen voor een pakje stop ik. Daar zit de prijs inmiddels overheen, dus het is nu echt tijd.”

Wat ook meespeelt is dat roken inmiddels steeds minder sociaal geaccepteerd is. “Ik vind het zelf ook steeds asocialer worden. Zit je op een terras, rookt er bijna niemand en dan zit jij met zo’n rookpluim boven je…Ik rook thuis ook al 24 jaar alleen buiten.”

Van zijn vorige pogingen wist Joop dat alleen stoppen niet zo makkelijk is. Nu stopt hij samen met zijn partner met hulp van Stoptober. “Ik heb me een tijdje terug opgegeven, en voor ik het wist had ik ook de aanvraag voor het Stoptoberhuis ingevuld.”

Tot zijn verrassing werd hij geselecteerd. “Ik heb meteen duidelijk gemaakt dat ik heel gemotiveerd ben. Dat heeft vast geholpen.”

Afgelopen week maakte hij via Zoom kennis met de coaches en de andere 27 deelnemers. “We hebben elkaar als deelnemers niet gesproken, de tijd was voor de coaches om zich voor te stellen en te vertellen wat we kunnen verwachten. We zitten al wel samen in een app groep, waarin we veel contact hebben.”

Donderdag wordt Joop opgehaald met de Stoptoberbus en naar het Stoptoberhuis in Vinkeveen gebracht. “We worden daar om 13.30 verwacht. Gelukkig zijn de coronamaatregelen inmiddels versoepeld. We delen een kamer per twee personen en hoeven daar in het huis geen mondkapjes op. Alleen in de bus erheen.”

Donderdag roken alle deelnemers samen hun laatste sigaret. “En dan is het klaar. Dan krijgen we vijf dagen lang ondersteuning van de coaches bij de het stoppen. Er is een goed programma met veel afleiding en beweging, we eten gezond en iedereen krijgt elke dag 1,5 uur coaching, in een groep van zes. En je houdt ook elkaar in de gaten en steunt elkaar.”

Ziet hij er tegenop? “Nee, helemaal niet. In mijn hoofd ben ik al gestopt. Ik ben enorm gemotiveerd, en de coaches vertelden dat het stoppercentage van mensen die in het huis hebben gezeten heel hoog is. Je krijgt echt veel steun, dat scheelt natuurlijk enorm. En ook daarna hou je contact met elkaar als groep: voor januari is er al een reünie gepland, dus je hebt een stok achter de deur. Wat mij betreft is het een ongewis avontuur met een duidelijke afloop: stoppen met roken.”