Column: Rokkenjagers

Foto: Joyce Derksen

Vandaag is het de eerste officiële barbecuedag van het jaar. Tenminste als we de weermannen en –vrouwen van de diverse televisie en radiozenders mogen geloven. Ook is het vandaag de eerste rokjesdag van 2015, het kwik stijgt op veel plaatsen tot boven de twintig graden. Korte rokjes en lekker eten dat zijn dus twee geweldig mooie dingen op deze tweede vrijdag van April.

Als de zon schijnt en het ’s avond langer licht is lijken vervelende zaken opeens veel minder erg en zijn mensen eerder in staat om dingen van de zonnige kant te bekijken. Zonlicht lijkt een dusdanige positieve invloed te hebben op het humeur van de mensen dat het bijna zonde is dat er nachten zijn.

Helaas zijn er altijd mensen die de karaktereigenschap hebben om dit soort positieve dingen toch weer een zwart randje te geven.

Ik ben opgegroeid met een hele lieve en zorgzame oma in huis, een schat van een mens voor wie niks teveel was als het op zorgen voor anderen aankwam, maar met dat zorgen vóór kwamen ook de zorgen óm haar dierbaren vaak om de hoek kijken

Zo erg dat het soms doorsloeg naar de verkeerde kant.

Leek het in de zomer een mooie en warme dag te worden dan waren wij blij want dan gingen we heerlijk de hele dag zwemmen bij het fort, mijn oma echter liep in de ochtend al te ijsberen dat de dag vast weer zou eindigen in onweer, iets waar ze als de dood voor was.

Als we een avondje uit waren geweest en we later thuis kwamen dan de bedoeling was, deden we heeeeel stil op de trap zodat onze ouders, die al sliepen, niet merkten dat we te laat thuis waren. Mijn oma had natuurlijk zorgen om ons en lag net zo lang wakker tot ze ons stiekem de trap op hoorde sluipen om de volgende morgen doodleuk aan onze ouders te melden dat “de blage melkerstied pas thuus waren”.

Ging er iemand op vakantie en belden diegene na aankomst niet snel genoeg naar huis (in die tijd moest dat veelal nog via een collect call of in een telefooncel) dan was er volgens haar vast iets ergs gebeurd. Dan had die persoon vast  een arm of een been eraf en hoe langer het bevrijdende telefoontje uitbleef hoe erger het letsel in haar ogen werd. Totdat ze dacht hij/zij misschien het hoofd er wel af had, en met het antwoord “dan kan naar huis bellen sowieso niet meer” maakten we het er niet beter op.

Mijn oma leed erg aan haar bezorgdheid en had het liefst dat iedereen maar bij haar thuis bleef, dan had ze rust.

Het klinkt zo simpel: dingen van de zonnige kant bekijken. Maar het is best moeilijk om iets positiefs te vinden in situaties die er in eerste instantie uitzichtloos uitzien.

Toch is het mogelijk. OMDENKEN noemen we dat tegenwoordig.

Geen straatspeeldag op het raadhuisplein? Dan samen op zoek gaan naar een passende oplossing en openstaan voor hetgeen er aangeboden wordt, kansen zien en grijpen.

Geen Stadhues zoals het Stadhuescomité dit het liefst zou zien, dan samen werken aan een andere invulling in plaats van wegkruipen in een hoekje om te gaan zitten mokken.

Het college dat tot teleurstelling van de oppositie andere beslissingen neemt en het anders doet dan dat zij zou willen? Dan pogen nader tot elkaar te komen door hoor- en wederhoor in plaats van zij tegen wij en het constant op de man spelen omdat er in het verleden dingen zijn gebeurd.

Laat het los en kijk vooruit.

Het mooiste voorbeeld in Lingewaard van een tegenvaller omzetten in positief handelen vinden we in het Providentia project. Geen geld genoeg voor een verbouwing? Dan op zoek  gaan naar andere manieren om dit project met zijn allen toch te realiseren in plaats van te blijven hangen in de slachtofferrol.

Het ultieme voorbeeld van hoe omdenken kan leiden tot iets wat anders misschien nooit van de grond zou zijn gekomen. Zo zouden we het allemaal zo nu en dan eens moeten proberen.

Dus mensen; vandaag is het rokjesdag, een luchtige dag die afgesloten mag worden met een heerlijke barbecue. Goed nieuws voor de rokkenjagers, rokkendragers vleesliefhebbers, mensen die graag hete kolen uit het vuur halen, de Schotten (met rokken) onder ons, onze burgermoeder voor wie het eigenlijk iedere dag rokjesdag is (al heeft ze tijdens haar werk meestal de spreekwoordelijk broek aan) en……..voor iedereen die toe is aan wat warmte en gezelligheid.

En goed nieuws: er is geen onweer voorspeld voor vanavond en aangezien de meeste mensen morgen vrij zijn kan er ook nog wel een alcoholische versnapering bij en mogen we lekker “melkerstied pas  thuus komme.”

Omdenken…..heerlijk!!!!!

 

————————————————————————————————————————

Wilt u reageren? Dit kan via [email protected] of het reactieveld onderaan deze column.

———————————————————————————————————————–

Joyce Derksen is inwoner van Doornenburg die haar columns met een knipoog schrijft, “want een dag niet gelachen!”. Zij schrijft op persoonlijke titel over de actualiteit in Lingewaard, haar mening is niet perse die van Lingewaard Nieuws.

———————————————————————————————————————-

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen