Buiten zit ik, lekker in het zonnetje met mijn nieuwe aanwinst op schoot. Een gloednieuwe laptop. De oude is nagenoeg overleden dus vorige week moest ik noodgedwongen op pad voor een nieuwe. Net als bij veel dingen is ook de technologie van dit soort apparaten aan veranderingen onderhevig.
De meest vervelende verandering ondervind ik toch wel als bij thuiskomst blijkt dat wat op het oog een CD-lader leek gewoon een loos gedeelte is. Bij navraag in de winkel wordt me verteld dat deze optie langzaam maar zeker gaat verdwijnen uit alle laptops daar we doorgaans alle zaken rechtstreeks via internet kunnen installeren en er nagenoeg nooit meer een CD-rom voor nodig is. Met deze wetenschap in het achterhoofd installeer ik met heel veel omwegen mijn fotobewerkingsprogramma en erger ik me een beetje aan het feit dat ik nu geen DVD’s en CD’s meer kan draaien op mijn laptop. Ach het zal vast wennen op den duur maar het nut van het weglaten kan ik er nog niet van inzien. Gemak dient nu eenmaal de mens en als iets via omwegen moet, is men al snel geneigd om er maar helemaal niet aan te beginnen.
Toen ik afgelopen week in de krant las dat onze gemeente (alwéér) bezig gaat met het reilen en zeilen rondom onze dijken was ik even verheugd, maar lang mocht deze euforie niet duren. Met verbazing las ik dat er een bedrag van € 40.000 zal worden uitgetrokken voor een onderzoek naar fiets- en voetpaden onderlangs de dijken.
Het plan is om langzaam rijdend en snelverkeer van elkaar te gaan scheiden. Toen ik dat las trokken mijn tenen wel even krom. Onze gemeente, dat de prachtige wandel- en fietsroutes altijd als paradepaardjes gebruikt om toeristen naar deze regionen te lokken, wil deze toeristen (lees: bron van inkomsten) van de dijken gaan weren? Zijn het niet juist de fietsers en de wandelaars die de schoonheid van de dijken en hun omgeving op waarde schatten en de dijken als gids gebruiken om hen door het mooie landschap te leiden.
Zijn het niet juist de automobilisten en motorrijders die de dijken veelal gebruiken als sluiproutes van- en naar het werk en deze als vrijbrief zien om het gas eens (f)link los te trekken om te kijken hoe hard ze door de bochten kunnen?!
Zowel uit klachten van omwonenden als politiecijfers blijkt dat er op de dijken te hard wordt gereden zo las ik. Duh……dat is al jaren bekend, maar lost men dit op door de onschuldigen van de dijken te gaan weren en de “boosdoeners” vrij spel te geven?
Ook hierbij gaat denk ik de zin die ik eerder noemde helemaal op. Als het via omwegen moet dan is men geneigd om er maar helemaal niet aan te beginnen, met ander woorden: als de genieters niet meer over de dijken kunnen en dus niet meer van zich af kunnen kijken dan gaan ze vrees ik niet zo snel onderlangs.
Terwijl het zonnetje nog heerlijk schijnt surf ik even naar onze gemeentesite om daar het volgende te lezen:
“Gemeente Lingewaard ligt in nationaal landschap De Gelderse Poort, aan de splitsing van de Rijn in Waal en Neder-Rijn/ Pannerdensch Kanaal en die zich als Neder-Rijn bij Huissen weer opsplitst in de IJssel.
Hoe heerlijk is het niet om te fietsen over de dijken langs Waal en Pannerdensch kanaal om even verderop uit te rusten op een bankje en te turen over het water of de groene uiterwaarden.
Lingewaard is opgenomen in het fietsknooppuntennetwerk en diverse fietsroutes gaan dan ook door onze gemeente.”
Hierbij worden ook verschillende fietsroutes benoemd en tevens wordt o.a. de “driepontjes route” van harte bij een ieder aanbevolen.
Net als bij het ontdekken van deze laptop waarbij de vooruitgang niet altijd een verbetering blijkt, denk ik na het lezen van deze plannen ook heel even met weemoed terug aan hoe het vroeger was.
Hoe fijn moet het zijn geweest toen er alleen nog maar mensen met paard en wagen rondreden en er nergens snelverkeer te bekennen was. Het enige waar buurtbewoners en medeweggebruikers toen over konden klagen was de paardenpoep op de weg welke volgens de wet niet door “de bestuurder” opgeruimd hoefde te worden.
Al vinden we ook in deze tijd nog weleens de nodige paardenpoep hier en daar, de grootste shit op de wegen en met name dus de dijken, lijkt nog steeds niet op een acceptabele manier opgeruimd te kunnen worden. Zelfs niet door de huidige bestuurders die blijkbaar schijt hebben aan het toeristische aspect van onze dijken die een prachtige unieke omlijsting van onze mooie gemeente vormen.
Met alle onverwachte financiële tegenvallers van de afgelopen weken zou ik dus zeggen: hou het geld maar in de knip want ik vrees dat deze plannen de natuurgenieters gaan duperen, de snelheidsduivels in de kaart gaan spelen en erger nog dat de realisatie van dit alles ook nog eens een DIJK van een rekening op gaat leveren.
Denken in acceptabele oplossingen in plaats van in omwegen. Zou dat lukken?
Ik ga nog maar even een rondje dijk doen. Wandelen met mijn camera. Genieten van het wijdse uitzicht en turen over het water en de groene uiterwaarden. Nu kan het nog.
Een fijn weekend allemaal.
- Lees ook: Vertrouwenskwesties
————————————————————————————————————————
Wilt u reageren? Dit kan via [email protected] of het reactieveld onderaan deze column.
———————————————————————————————————————–
Joyce Derksen is inwoner van Doornenburg die haar columns met een knipoog schrijft, “want een dag niet gelachen!”. Zij schrijft op persoonlijke titel over de actualiteit in Lingewaard, haar mening is niet perse die van Lingewaard Nieuws.
———————————————————————————————————————-
