In onze vorige column schreven wij over de ingewikkelde financiële positie van de gemeente en presenteerden wij ons pleidooi voor solide financieel beleid. Daarbij was er ook aandacht voor twee molenstenen om de nek van de gemeente: glastuinbouwgebied Bergerden en Presikhaaf bedrijven. Laten we maar eens met de eerste beginnen.
De plannen rondom Bergerden stammen uit de jaren negentig van de vorige eeuw. Bij het uitwerken van de plannen voor een grote nieuwe Nijmeegse wijk ten noorden van de waal – de ‘waalsprong’ – werd duidelijk dat een behoorlijk aantal tuinders daarvoor het veld moesten ruimen. Plannen voor nieuwe wijken in Huissen en Bemmel hadden dezelfde gevolgen. Daarom werd in samenspraak tussen die gemeenten een plan gemaakt voor een gebied waar tuinders hun bedrijf opnieuw konden vestigen en waar zij bovendien een eigen water- en energiebedrijf konden beginnen: Bergerden.
De start was voortvarend. De eerste fase van het project liep aardig, maar in 2006 keerde het tij. De hoge energieprijzen maakten het voor veel tuinders lastig of zelfs onmogelijk hun bedrijf voort te zetten. Het vertrek van de veiling en het faillissement van de gezamenlijk energiemaatschappij zorgden vervolgens voor een slecht imago als vestigingsplaats. Tot overmaat van ramp draaiden banken na de uitbraak van de financiële crisis de geldkraan dicht: een krediet afsluiten werd voor veel ondernemers vrijwel onmogelijk.
In 2010, bij zijn aftreden als bestuurslid van Bergerden, heeft ons partijlid Ko van den Beemt hierover richting de raad per e-mail de noodklok geluid. Dat signaal heeft echter onvoldoende weerklank gevonden, want de ontwikkeling van Bergerden bleef onverminderd gericht op glastuinbouw. Tussen 2010 en nu hebben zich echter vrijwel geen nieuwe bedrijven op Bergerden gevestigd. Veel grond bleef braak liggen. En dat terwijl jaarlijks de kosten doorlopen en hoe langer hoe meer blijkt dat dit ons wel eens veel, heel veel geld kan gaan kosten.
We staan inmiddels aan de vooravond van 2014 en nog altijd is het kommer en kwel. Er is mogelijk nog wel enige vraag naar grond voor glastuinbouw in Lingewaard, maar lang niet genoeg. Ondertussen is Bergerden door zijn financiële buffers heen: het geld is op. Nu niets doen leidt tot een verlies van ongeveer tien miljoen euro, gelijkelijk te verdelen over Nijmegen en Lingewaard. Een bedrag dat we niet kunnen, maar ook niet moeten willen missen. Daarom is het nu tijd hier gezamenlijk onze schouders onder te zetten.
Eenvoudige oplossingen zijn er niet, daarvoor is het al te laat. Daarom moeten er zo snel mogelijk nieuwe plannen komen voor Bergerden. Want als we niets doen staan we uiteindelijk voor de keuze: accepteren we een megaschuld of wordt het een megastal. Want daarvoor zijn ondernemers nog wel op zoek naar ruimte. Maar wilt u die in uw achtertuin? Wij niet!
Om aan die keuze te ontkomen moeten we nu de koppen bij elkaar steken en kijken naar inventieve oplossingen. Zo zijn er nieuwe ontwikkelingen in de landbouw gaande, waarbij bedrijven samenwerken en gebruik maken van elkaars restproducten. Waarbinnen duurzaamheid en dierenwelzijn centrale waarden zijn. De mogelijkheden zijn er op Bergerden, zo blijkt uit onderzoek. Maar dat kan alleen als we zo snel mogelijk gaan samenwerken met onderzoeksinstellingen, bedrijven en andere geïnteresseerden om de kansen die er liggen te pakken. Daar moeten we nu bij zijn. Want: samen werkt!
Voor uw reactie: www.lingewaard.pvda.nl
Ook op de hoogte blijven van ons laatste nieuws via Facebook? Klik hier en druk op de “Vind ik leuk” knop.
Liever via Twitter? Volg ons dan via @lingewaardnews.
Klik HIER wanneer u zich wilt aanmelden voor de nieuwsbrief.
